Medo

Quem dorme à noite comigo

É meu segredo,

Mas se insistirem, lhes digo,

O medo mora comigo,

Mas só o medo, mas só o medo.



E cedo porque me embala

Num vai-vem de solidão,

É com silêncio que fala,

Com voz de móvel que estala

E nos perturba a razão.



Gritar: quem pode salvar-me

Do que está dentro de mim

Gostava até de matar-me,

Mas eu sei que ele há-de esperar-me

Ao pé da ponte do fim.



Kto ze mną śpi nocą

Jest moim sekretem

Jeśli nalegacie, powiem wam

To strach mieszka ze mną

Nic tylko strach, nic tylko strach



Z początku ponieważ kołysze

W tył, w przód mnie w samotności

Przez ciszę mówi do mnie

Głosem komórki który się pojawia 

I mąci nasz umysł



Krzyk: kto może mnie uratować

Od tego, co jest we mnie

Chciałabym nawet się zabić

Ale wiem, że powinien czekać

U podnóża mostu